Αναλήψεις Καρδιάς: Η ορχήστρα

25.01.09

Όλα είναι στην θέση τους. Τα όργανα είναι κουρδισμένα. Η ορχήστρα περιμένει τον μαέστρο για να εμφανιστεί στο πόντιουμ. Το κοινό παραληρεί από την αναμονή. Και ξαφνικά όλα αλλάζουν. Ο μαέστρος εμφανίζεται μέσα στο όμορφο του σμόκιν και το κοινό μένει βουβό. Κάποιοι δακρύζουν, κάποιοι μένουν με το στόμα ανοιχτό.

Μα όλοι αλλά όλοι ελπίζουν ότι αυτός ο μαέστρος που είναι διαφορετικός από τους άλλους θα αλλάξει τον τρόπο που παίζει η ορχήστρα.

Ο ήχος θα είναι πιο γλυκός, δε θα υπάρχουν παραφωνίες. Οι μουσικοί θα προσέχουν περισσότερο τις νέες παρτιτούρες που τους έδωσαν και θα παρακολουθούν τον μαέστρο να τους οδηγεί.

Και αρχίζει η μουσική και όντως είναι ένα χάρμα…Ο μαέστρος είναι κάτι διαφορετικό και το κοινό σκέφτεται «Θεέ μου, Άκουσες τις προσευχές μας…Επιτέλους κάτι διαφορετικό για να συνεχίζουμε να ελπίζουμε…»

Και η μουσική συνέχιζε. Ακόμα και όταν κάποιος μουσικός βιάστηκε το κοινό δεν έδωσε σημασία στον λάθος του, παρατηρούσε απλά εκστασιασμένο τον μαέστρο που τα καθαρά του μάτια έλαμπαν από συγκίνηση.

Γιατί πίστευε ότι μπορούσε να τα καταφέρει.

Ότι ένα όνειρο του έγινε πραγματικότητα.

Το διαφορετικό δεν είναι πάντα κακό και εκείνος ναι διέφερε αλλά η γιαγιά του, του έλεγε πάντα να προσπαθεί και να ελπίζει γιατί μόνο έτσι θα τα καταφέρει στην ζωή του.

Κυρίες και Κύριοι, Ο Barack Obama μπήκε στην ζωή μας ως ο νέος μαέστρος… Ανοίξτε τα μάτια σας και απλά να Ελπίζετε…Ίσως να κάνει την διαφορά…







Soulbank.gr

Αναλήψεις Καρδιάς: Σκέψεις

09.01.09

Είναι δύσκολο, το να νιώθεις ότι όλα γύρω σου περνάνε τόσο γρήγορα και να μην μπορείς να κάνεις τίποτε για να το αλλάξεις. Τον τελευταίο καιρό νιώθω ότι ο χρόνος τρέχει ασταμάτητα σε σημείο που δεν μπορώ να καταλάβω το πως περνάει η ώρα. Τρέχω αγχωμένη να προλάβω αλλά δεν ξέρω αν έχει σημασία τελικά.

Μέσα στην ζάλη της καθημερινότητας προσπαθώ να βρω μια όαση να ηρεμήσω αλλά όσο και αν προσπαθώ δεν μπορώ να την εντοπίσω.

Τα πάντα τρέχουν και πρέπει κάπως να βρω τον τρόπο να σταματήσω τον χρόνο. Ακούγεται τρελό αλλά δεν είναι. Πάντα υπάρχει κάποιο μέρος που μπορείς να χαλαρώσεις, που μπορείς να αφεθείς, να γελάσεις, να παρατηρήσεις τον κόσμο γύρω σου. Βάζω στοίχημα ότι οι περισσότεροι δεν παρατηρούν τον ουρανό, δεν βλέπουν τα όμορφα χρώματα όταν ανατέλλει ο ήλιος ή όταν δύει.

Ναι, τα γράφω για να τα ακούσω και εγώ…Τα γράφω γιατί νιώθω ότι πρέπει να τα πω… Τα γράφω γιατί με πνίγουν…πόσο ποια να καταπίνεις αυτά που έχεις καταχωνιάσει στο πίσω μέρος του μυαλού σου γιατί άλλα είναι πιο σημαντικά; Σημαντικά όμως είναι; Ή απλά καταφέραμε να κάνουμε λοβοτομή στον εαυτό μας, να χάσουμε την ουσία μας για να πηγαίνουμε με το κύμα;

Ο χρόνος φεύγει και πίσω δεν ξαναγυρνά… Είμαστε εμείς κομμάτι του πουθενά;

Είμαστε το κομμάτι του ΤΩΡΑ και πρέπει να ανακτήσουμε όλα αυτά που εμείς θάψαμε για να μην χάσουμε ΕΜΑΣ… Ναι, πέρα από την ψυχή σου μπορείς να χάσεις τον εαυτό σου, να κυκλοφορείς μόνο ως σώμα, αλλά να είσαι άδειος.

Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι θέλουν να είναι άδεια κουφάρια, κενά, δίχως θέλω και συναισθήματα. Απλά σκεφτείτε τι θέλετε και σιγά σιγά θα βρείτε τον κρυμμένο σας εαυτό.
  

Υ.Γ. Διαβάστε βιβλία, ακούστε μουσική, βγείτε με αγαπημένα σας πρόσωπα, πηγαίνετε στον κινηματογράφο, γράψτε, ζωγραφίστε, τραγουδήστε ή ασχοληθείτε με κάποιο μουσικό όργανο (όσοι γνωρίζουν), γενικά κάντε όλα εκείνα που όταν ήσασταν παιδιά και έφηβοι σας έδιναν χαρά.

Υ.Γ.2 Προτείνω μια καλή σειρά βιβλίων, την Twilight Saga. Υπάρχει μεταφρασμένη και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πλατύπους  http://twilight.platypus.gr/. Όσοι ενδιαφέρεστε για τα αγγλικά, μπορείτε να μπείτε στην ιστοσελίδα της συγγραφέως http://www.stepheniemeyer.com/twilight.html  και θα βρείτε αρκετές πληροφορίες. Ναι, είναι η γνωστή ταινία Twilight (Λυκόφως στα ελληνικά). Περισσότερες πληροφορίες για την ταινία στα ακόλουθα sites:

http://www.twilightthemovie.com/
http://www.twilightthemovie.gr/


Soulbank.gr