25.01.09
Όλα είναι στην θέση τους. Τα όργανα είναι κουρδισμένα. Η ορχήστρα περιμένει τον μαέστρο για να εμφανιστεί στο πόντιουμ. Το κοινό παραληρεί από την αναμονή. Και ξαφνικά όλα αλλάζουν. Ο μαέστρος εμφανίζεται μέσα στο όμορφο του σμόκιν και το κοινό μένει βουβό. Κάποιοι δακρύζουν, κάποιοι μένουν με το στόμα ανοιχτό.
Μα όλοι αλλά όλοι ελπίζουν ότι αυτός ο μαέστρος που είναι διαφορετικός από τους άλλους θα αλλάξει τον τρόπο που παίζει η ορχήστρα.
Ο ήχος θα είναι πιο γλυκός, δε θα υπάρχουν παραφωνίες. Οι μουσικοί θα προσέχουν περισσότερο τις νέες παρτιτούρες που τους έδωσαν και θα παρακολουθούν τον μαέστρο να τους οδηγεί.
Και αρχίζει η μουσική και όντως είναι ένα χάρμα…Ο μαέστρος είναι κάτι διαφορετικό και το κοινό σκέφτεται «Θεέ μου, Άκουσες τις προσευχές μας…Επιτέλους κάτι διαφορετικό για να συνεχίζουμε να ελπίζουμε…»
Και η μουσική συνέχιζε. Ακόμα και όταν κάποιος μουσικός βιάστηκε το κοινό δεν έδωσε σημασία στον λάθος του, παρατηρούσε απλά εκστασιασμένο τον μαέστρο που τα καθαρά του μάτια έλαμπαν από συγκίνηση.
Γιατί πίστευε ότι μπορούσε να τα καταφέρει.
Ότι ένα όνειρο του έγινε πραγματικότητα.
Το διαφορετικό δεν είναι πάντα κακό και εκείνος ναι διέφερε αλλά η γιαγιά του, του έλεγε πάντα να προσπαθεί και να ελπίζει γιατί μόνο έτσι θα τα καταφέρει στην ζωή του.
Κυρίες και Κύριοι, Ο Barack Obama μπήκε στην ζωή μας ως ο νέος μαέστρος… Ανοίξτε τα μάτια σας και απλά να Ελπίζετε…Ίσως να κάνει την διαφορά…
Soulbank.gr
No comments:
Post a Comment