11.12.08
Πρέπει να βρούμε την Δύναμη να Αλλάξουμε. Όλοι μας… Προτίμησα να απέχω. Προτίμησα να μην γράψω εν θερμώ. Λόγια που όλοι έχουμε σιγοψιθυρίσει. Συναισθήματα που όλοι έχουμε νιώσει. Αμέτρητα γιατί, για τον θάνατο του Αλέξανδρου αλλά και για εκείνον που μια στιγμή απερισκεψίας και βλακείας άλλαξε τα πάντα.
Γιατί δεν πρέπει να προσπερνάμε ότι το βράδυ του περασμένου Σαββάτου δεν πέθανε μόνο ο Αλέξανδρος αλλά και ο ειδικός φρουρός έβαλε ο ίδιος την ταφόπλακα στην ζωή του.
Και μέσα σε όλα αυτά, η οργή ξεχείλισε. Ξαφνικά από την μια στιγμή στην άλλη, όλοι μας από την κατάσταση ύπνου που ήμασταν σα να ξυπνήσαμε απότομα από τον εφιάλτη.
Μόνο που μαζί της δεν ξεσηκώθηκαν όλοι εκείνοι που είχαν κάτι να πουν αλλά και να σπάσουν. Είναι άδικο για όλους μας, μια χούφτα ταραξίες να καταστρέφουν, να καταπατούν ξένες περιουσίες και να καπηλεύονται την μνήμη ενός παιδιού.
Είναι άδικο μαζί με τα ξερά να καίγονται και τα χλωρά. Δεν μπορούμε να κατηγορούμε ελαφρά την καρδία, όταν η κοινωνία μας, που εμείς είμαστε πολίτες της, από την δική μας αδράνεια έφτασε ως εδώ.
Η βία γεννά βία. Ναι πρέπει να αντιδράσουμε αλλά καταλαβαίνοντας ότι η κοινωνία μας πρέπει να αλλάξει.
Πρέπει να οραματιστούμε την αλλαγή. Πρέπει να ξεπεραστούν τα κομματικά στεγανά. Οι πολίτες όποιας ιδεολογίας πρέπει να συμπλεύσουν με το ρεύμα της αλλαγής.
Ποια είναι η αλλαγή που θέλουμε;
Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι.
Για να βγεις από την στασιμότητα πρέπει να κινηθείς και να ρισκάρεις…
Υ.Γ. Εμπνευσμένο, από την ομιλία του Πρώην Προέδρου De Klerk στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ευχαριστώ Γιάννη.
Γιατί δεν πρέπει να προσπερνάμε ότι το βράδυ του περασμένου Σαββάτου δεν πέθανε μόνο ο Αλέξανδρος αλλά και ο ειδικός φρουρός έβαλε ο ίδιος την ταφόπλακα στην ζωή του.
Και μέσα σε όλα αυτά, η οργή ξεχείλισε. Ξαφνικά από την μια στιγμή στην άλλη, όλοι μας από την κατάσταση ύπνου που ήμασταν σα να ξυπνήσαμε απότομα από τον εφιάλτη.
Μόνο που μαζί της δεν ξεσηκώθηκαν όλοι εκείνοι που είχαν κάτι να πουν αλλά και να σπάσουν. Είναι άδικο για όλους μας, μια χούφτα ταραξίες να καταστρέφουν, να καταπατούν ξένες περιουσίες και να καπηλεύονται την μνήμη ενός παιδιού.
Είναι άδικο μαζί με τα ξερά να καίγονται και τα χλωρά. Δεν μπορούμε να κατηγορούμε ελαφρά την καρδία, όταν η κοινωνία μας, που εμείς είμαστε πολίτες της, από την δική μας αδράνεια έφτασε ως εδώ.
Η βία γεννά βία. Ναι πρέπει να αντιδράσουμε αλλά καταλαβαίνοντας ότι η κοινωνία μας πρέπει να αλλάξει.
Πρέπει να οραματιστούμε την αλλαγή. Πρέπει να ξεπεραστούν τα κομματικά στεγανά. Οι πολίτες όποιας ιδεολογίας πρέπει να συμπλεύσουν με το ρεύμα της αλλαγής.
Ποια είναι η αλλαγή που θέλουμε;
Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι.
Για να βγεις από την στασιμότητα πρέπει να κινηθείς και να ρισκάρεις…
Υ.Γ. Εμπνευσμένο, από την ομιλία του Πρώην Προέδρου De Klerk στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ευχαριστώ Γιάννη.
No comments:
Post a Comment