17.12.08
Mελωδίες, στίχοι, λέξεις... Καμιά φορά οι λέξεις είναι τόσο λίγες να περιγράψουν ένα συναίσθημα. Ποιο συναίσθημα;
Το πως κοιτάς τον άλλον μέσα στα μάτια και να διαβάζεις κομμάτια της ψυχής του επειδή σε άφησε.
Το πως αισθάνεσαι όταν σε χαϊδεύει και ανατριχιάζεις. Άνδρες, γυναίκες δεν έχει σημασία ποιος, ποια. Απλά νιώσε, άσε το ποτάμι της αγάπης να σε αγγίξει.
Είναι λάβα που θα σε κάψει;
Αν πρέπει;
Δεν υπάρχουν πρέπει όταν νιώθεις, το θέμα είναι να νιώθεις, να βιώνεις, να καίγεσαι και να καις. Αλλιώς, είναι σαν ένα κακό τραγούδι που σε πονά γιατί σου θυμίζει κάτι που εσύ δεν έχεις κάνει, το έχεις αφήσει ατελές.
Τι είναι ατελές;
Όταν δεν άφησες την ψυχή να μετουσιώσει τα συναισθήματα σε φωτιά. Γιατί αυτά που νιώθουμε είναι ζεστά, σε ζεσταίνουν...
Αλληλεπίδραση...
Η αλληλεπίδραση που υπάρχει μεταξύ δυο πηγών. Γάργαρες και οι δύο. Η μια ιαματική, καθαρτική ή άλλη παγωμένη αλλά καθάρια, θαρρείς πως βλέπεις μέσα της εσένα ή μήπως δεν είσαι εσύ; Αν δεν είσαι εσύ τι είναι; Είναι ο εαυτός σου, που εσύ δεν θες να δεις. Είναι η μελωδία της ψυχής που εσύ αμελείς. Κι όμως αν ρωτήσεις κάποιον θα σου πει ότι είναι καλά, ότι αυτά που λέω είναι το λιγότερο μπαρούφες και ότι ενδεχομένως δεν έχουμε χρόνο για όλα αυτά.
Και για τι έχουμε χρόνο;
Καταφέραμε να μην έχουμε χρόνο για τίποτε. Απλά ζούμε μετρώντας σε ώρες. Μία ώρα εδώ και μία εκεί. Αλλά συναίσθημα κανένα...
Που είναι η φωτιά που υπάρχει μέσα μας;
Φυλακισμένη. Σαν τον Ηριδανό. Ένας ποταμός που είναι μπαζωμένος και κάπου κάπου, στο Μοναστηράκι, ακούμε τον ήχο του. Τον ακούμε γιατί υπάρχει! Μπορεί να μην φαίνεται, όπως στο παρελθόν, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Έτσι και τα συναισθήματα μας. Υπάρχουν. Θαμμένα, αλλά υπάρχουν και πλέον είναι η ώρα που θα αρχίσουν να ακούγονται. Να ζητάνε μέχρι να σπάσουν το τσιμέντο που τα καλύπτει.
Κάποιοι τα ακούνε ήδη. Κάποιοι τα άκουγαν πάντα.
Και όλα αυτά από την μουσική;
Ο Ορφέας έκανε τελικά καλή δουλειά. Ίσως πρέπει να πιούμε ένα ποτηράκι κρασί σε ένα κουτούκι. Κοιτώντας μες στα μάτια. Εκείνον ή Εκείνη. Φωτιά. Μουσική. Άγγιγμα. Φωτιά. Ρυάκι που μας καίει. Αφήστε το να κυλήσει.
Soulbank.gr
No comments:
Post a Comment